*wszystkie zdjęcia są mojego autorstwa. ...
Wczoraj świętowałam kolejny rok życia. Skończyłam 27 lat i postanowiłam być dumna ze swojego wieku. Tym bardziej, że czuję się na kilka lat mniej. To co straciłam i co było jest przeszłością, której nie zmienię. Ale przyszłość jest w moich rękach, a wspominać będę tylko to co dobre i radosne. Przez ostatni rok spełniłam kilka swoich marzeń, odkryłam parę pięknych miejsc, zaakceptowałam niektóre...
Nikt nie każe nam być szczęśliwym codziennie. Czasami trzeba się po prostu posmucić, zadumać albo być w nastroju nijakim (nieprzysiadalnym też). Istnieją jednak drobne gesty, które sprawią że uśmiechniesz się niezależnie od tego w którym miejscu na paraboli emocji jesteś. Ja mam takie sztuczki w stosunku do moich najbliższych, ale chciałabym się podzielić częścią tych, które działają na mnie :) Na pierwszym miejscu...
Siedzę z ręcznikiem na głowie i jem śniadanie. Jajecznica z cebulką, kilka pomidorków koktajlowych i lekko czerstwy już chleb. Popijam wszystko zimnawą już czarną herbatą. Śniadanie mistrzów. W głowie kotłują się myśli od domu, poprzez nas, pracę, spełnienie, marzenia i ewentualne dzieci. Działanie mózgu na tak wysokich obrotach z tak ciężkimi myślami, męczy. Całe szczęście nie jest tak zawsze, to sprawa okresowa. Wiem,...
Sprawa jest naprawdę banalnie prosta. Bierzesz tą najbliższą osobę za rękę, tą do której serce śpiewa piosenki. I idziesz. Przed siebie. Razem. Czasami trzeba wsiąść w samochód (albo na rower!) i wyjechać kawałek za miasto. Trochę się zgubić. Odkryć te nowe miejsca - tak blisko. Oddychać. Patrzeć. Słuchać. Śmiać się. Z siebie. Z psa :). Ze świata. Rozmawiać. Milczeć. Śpiewać. Tańczyć! (swoją drogą,...
Ostatnio gdy trafiają mi się dni wolne od mojej wymarzonej pracy, która de facto sama po mnie przyszła :), jestem hiperaktywna. Biegam, latam, załatwiam, odwiedzam, kombinuję. Robię wiele rzeczy dla siebie, ale zdecydowanie nie leżę i nie patrzę w sufit! Moja hiperaktywność coraz częściej rozbija się o kulinaria. Gdy już odeśpię zmęczenie, co trwa niebywale krócej niż bym przypuszczała i sprawia, że zaczynam...
Majówka. Cztery dni wolnego tylko dla nas. Śnią mi się podróże i spacery. A my zostajemy w domu. I szwendamy się po okolicznych "chęchach". I w sumie nie jest mi źle, że z baku auta nie ubywa paliwa, że nie szykuję kanapek na drogę. A ten kompot z rabarbaru pijemy siedząc przy naszym stole. Przynajmniej umyliśmy podłogi w całym mieszkaniu, wypraliśmy koce, kuchnia...
Kilka dni temu wyciągnęłam z piwniczki rower. Może - w końcu!, może - nareszcie!. W sumie nieistotne jak określę to czasowo. Bardzo pragnęłam przejażdżki a nogi niosły mnie przed siebie i przed siebie. W głowie brzmiało "jeszcze tylko kawałeczek", mimo, iż powrotna trasa wydłużała się coraz bardziej. Zastanawiałam się jak to jest z tymi moimi przejażdżkami, jak to jest z moim spacerowaniem. Nie...
On także ma swój charakter. Jest niezwykle wytrwały ale i uparty. Troszkę leniwy ale jak się rozkręci trudno go zatrzymać. Uwielbia marchewkę i królika z Ikea. Jest odważny, przytulaśny i kocha dzieci tak bardzo, że ciężko przejść ze spokojem koło placu zabaw. Posiada "słuch wybiórczy". Dla mnie jest najbardziej urokliwym typem na świecie. Składa się z czterech łap, ogona, uszu i nosa. Jest...
To ja, Aśka. Mam dwie miłości - męża i psa. Żadna ze mnie optymistka czy pesymistka - tańczę pomiędzy. Wiecznie nieokiełznana.Nie lubię kilku rzeczy - kocham znacznie więcej. Uczę się spełniać marzenia.
